Dus na het ontbijt direct de latten op om maximaal van de pistes te kunnen genieten.
Na enkele sportieve zwarte afdalingen namen we de Höllspitzbahn om vervolgens piste 38 te nemen. Deze piste zal ik echter niet vlug vergeten...
Nog geen 50 meter verder dan het bergstation van de skilift maak ik een val. Zodra ik wat bekomen was van de slag op de ijzige piste wilde ik opstaan om mijn skilatten te gaan halen.
Deze lagen enkele tientallen meters verder naast de piste. Ik voelde echter direct dat er iets niet in orde was, ik geraakte niet meer op.
Mijn linkerbeen kon ik totaal niet meer bewegen...
Vervolgens ging alles heel snel. Na enkele minuten was er al iemand van de Bergrettung bij me, die na een kort onderzoek direct de Notartz verwittigde. Ik moest direct met de heli naar het "krankenhaus".
Omdat de heli niet in de buurt van het ongeval kon landen, bracht men mij tot een vlak stuk op de skipiste.
Niet veel later hoorde ik al het geluid van een helikopter in de verte. Mijn vakantiegenoten werd gevraagd de skipiste af te sluiten zodat de heli kon landen.
Zodra de heli op de piste geland was werd ik ingeladen en vertrok de vlucht richting ziekenhuis.Eénmaal daar wist ik vrij snel de diagnose: een gebroken dijbeen, een operatie was noodzakelijk.
Het einde van een prachtige wintersportvakantie...
Ischgl, tot volgend jaar!
Met deze wil ik ook iedereen bedanken voor de hulp!